“Grenzen aan de Groei” mede-auteur Meadows’ visie voor de 21ste eeuw

In 1972 Heeft de Club van Rome, de wereld wakker geschrokken met het boek “De grenzen aan de groei”. Het stelde wereldproblemen aan de orde die door velen als hoogst terecht werden opgevat en door anderen werden verguisd. De in 1972 gebruikte computermodellen vormden een eerste aanzet en vroegen om vervolgstudies, maar veel van hetgeen destijds naar voren is gebracht, is nu nog geldig; in een aantal opzichten zelfs met zo mogelijk nog grotere urgentie, wat ook de beweringen van sceptici mogen zijn.

Dennis Meadows was co-auteur van het eerste boek van de Club van Rome. Hij is onlangs in Duitsland door de organisatie EURONATUR uitgenodigd om nu, na zoveel jaren, nogmaals zijn visie op de “state of the planet” uit te spreken. Zijn opvallende uitspraken in vrije vertaling:

  1. In 1972 viel de menselijke activiteit nog net binnen het draagvermogen van de Aarde. Toen bespraken we noodzakelijke vermindering van de groei in de directe toekomst. Nu zijn we dat draagvermogen gepasseerd en moeten we uitleggen hoe we in plaats van groeien op een geordende wijze moeten reduceren.
  2. Economische systemen zijn nog steeds gefocusseerd op de korte termijn met verwaarlozing van milieu aantasting op langere termijn. Eén persoon kan moeilijk voor zich alleen besluiten tot drastische vermindering. Zo hij of zij dat doet zullen anderen eenvoudig meer opslokken.
  3. We hebben economische systemen ontwikkeld die impliciet kwantitatieve groei als doelstelling hebben. Wat we moeten nastreven is kwalitatieve groei.
  4. Europa heeft zonder meer ook veel bereikt in de laatste 30 tot 40 jaar: S0x en CFK reducties, schonere auto’s, waterzuivering, … Laten die goede resultaten ons inspireren om ze niet alleen lokaal, maar wereldwijd in te zetten.
  5. Die wereldproblemen zijn: klimaatverandering, terrorisme, epidemieën, nucleaire proliferatie, overbevissing van de oceanen, oprakende oliereserves, verdwijnende dieren en planten, …. Deze wereldproblemen vragen acute maatregelen, maar ze verslechteren jaar na jaar.
  6. We spreken niet over een verre toekomst: ik (Meadows) voorspel dat de veranderingen in de komende twintig jaar, nog voor 2025,  veelal groter zullen zijn dan alles wat er veranderde in de hele twintigste eeuw.
  7. Wat te doen? Meadows bekent eerlijk dat het steeds moeilijker wordt om zijn rekenmodellen plausibel aan te passen zodat ineenstorting voorkomen kan worden. Reductie is uiterste noodzaak; reductie in bevolkingsaantallen, in energieconsumptie, in grondstofverbruik en in afvalstromen. Blijf binnen een duurzaam dragend vermogen van de planeet.
  8. Verandering in technologie alleen kan en zal de noodzakelijke reductie niet bewerkstelligen. Teechnologie is een stuk gereedschap in handen van personen en organisaties. Zo lang korte-termijn egoïsme en op economische indicatoren overheersen, zal er geen mogelijkheden zijn om de grote ramp te voorkomen.
  9. Wat te doen in de USA? Daar zijn veel structurele verbeteringen mogelijk: houdt de economische geweldenaars in toom en reduceer de macht van hun corporaties via reclame en sturing van TV en pers. Teken het Kyoto Protocol. Ga niet langer andere landen beleren als die hun bevolkingsaantal gaan stabiliseren op een wijze die ingebed is in hun kultuur en traditie.
  10. Voor 2025 komt de Wereld te staan voor een tekort in voedselproduktie
  11. Binnen tien jaar moet de Wereld rekening houden met afnemende oliewinning met enorme consequenties.
  12. Nationale (en internationale /JvK) veiligheid zou zeer verbeteren indien beschikbare gelden meer werden ingezet voor alternatieve energie en milieubescherming in plaats van ze te gebruiken voor oorlogen elders.

Laat een bericht achter