Holdren brengt wetenschap terug in het Witte Huis

In december 1995, op een koude winterdag in Oslo, hield John Holdren een eloquente aanvaardingslezing voor de Nobelprijs voor de Vrede namens de Pugwash Conferences on Science and World Affairs. Voor het eerst in de 95 jaar dat deze prijs bestond, was de vredesprijs gezamenlijk toegekend aan een organisatie, Pugwash, en een individu, Joseph Rotblat (overleden in 2005), een van de oprichters van Pugwash. Holdren nam voor het eerst aan Pugwashbijeenkomsten deel in het begin van de jaren ’70 en was voorzitter van het Executive Committee van de Pugwash Council van 1987 tot 1997.

Nieuwsbrief_2009_november_Page_10_Image_0001Dit jaar trad Holdren in functie als wetenschapsadviseur van president Barack Obama en directeur van het Office of Science and Technology Policy van het Witte Huis. Sprekend in Washington in april 2009 (vlak na de Pugwashconferentie in Den Haag, waarvan de resultaten onder zijn aandacht zijn gebracht) met vertegenwoordigers van Pugwash gaf Holdren in Washington aan zijn benoeming als deel te zien van een rijke traditie van Pugwash-gerelateerde presidentiële wetenschapsadviseurs die teruggaat tot George Kistiakowsky (onder president Dwight D. Eisenhower) en Jerome Wiesner (onder president John F. Kennedy). Holdren is zeer optimistisch over de positieve rol die wetenschap en technologie zullen spelen in het beleid van de regering Obama. Of het nu gaat om het stimuleren van economische groei, het benutten van hernieuwbare energiebronnen op een veel grotere schaal, het toepasbaar maken van nieuwe ontdekkingen in de geneeskunde en biowetenschappen, of het beperken (en uiteindelijk verwijderen) van kernwapens: wetenschappelijke en technische gemeenschappen (waaronder Pugwash) zullen mede vorm geven aan beleid dat is gericht op baten van wetenschap en technologie voor allen.

In de vele jaren dat ze samenwerkten, schreven en spraken Holden en Rotblat vaak over de wenselijkheid en haalbaarheid van een kernwapenvrije wereld. Ergens lacht Rotblat nu, blij met de positie die Holdren nu bekleedt en vol vertrouwen dat zijn levenslange optimisme over de aangeboren goedheid en wijsheid van de mensheid eindelijk zou kunnen worden gerealiseerd in het doel waar hij onafgebroken aan werkte tot aan zijn dood: het volledige verbod op en de volledige verwijdering van kernwapens.

Sterk ingekorte versie van origineel uit: Bulletin of the Atomic Scientists, 9 juli 2009 door Jeffrey Boutwell

Laat een bericht achter